DASHUNI SHPUTASH
Qiell ba liqen.
Mali i vetmisë teme
Me fytyrën plot shkumë,
Tue u ba gati me i ra brisk
prej fraqi.
Kunora lisash ba tashma rrajë.
E unë tue ecë me maja
flokësh.
Gjithçka po andrron
përmbys.
Vetëm shputa me shputën, në
ecje e sipër, puthen pandalshëm.
Veç për këtë dashuni ia
vlen me ecë bregut të liqenit
Deri në amshim.
(2017)
